ნათქვამია, წიგნსაც თავისი ბედი აქვსო. ეს მოთხრობა დიდი ხანია საბავშვო ლიტერატურის კლასიკად არის აღიარებული, თუმცა თავის დროზე ინგლისის ბიუროკრატია არ სწყალობდა, კაპიტალიზმის ,,ზედმეტად გაშიშვლებას'' სდებდნენ ბრალად. ეს ის პერიოდია, როცა ინგლისი უმდიდრესი ქვეყანა იყო და თავს ,,მსოფლიოს სახელოსნოს'' უწოდებდა. მწერალი რეალისტურად აღწერს ლონდონის ჯურღმულებში მოხეტიალე მაწანწალების, განსაკუთრებით, ბავშვების შემაძრწუნებელ მდგომარეობას. წიგნში კარგად ჩანს, თუ როგორ შეიძება სიღატაკემ, ოჯახური სითბოს გარეშე დარჩენილი, ბუნებით პატიოსანი ბავშვი დანაშაულამდე მიიყვანოს. თუმცა, სულ რაღაც ცხრა წლის ბიჭუნა კეთილი ადამიენბის დახმარებით, თავის თავში პოულობს თაღლითებისგან თავის დაღწევის ძალას!
როგორ? ამაზე სჯობს თავად წაიკითხო და დასკვნებიც თავად გამოიტანო!
